حضرت مهدی(عج)، امام حسین(ع) را اینگونه توصیف فرموده است: 'تو ای حسین! برای رسول خدا(ص) فرزند و برای قرآن، سند و برای امت، بازویی بودی، در طاعت خدا تلاشگر و نسبت به عهد و پیمان، حافظ و مراقب بودی...'.
فرمود: منظور از ماه، امیرالمؤمنین(ع) است که بعد از پیامبر(ص) است.
گفت: مقصود از آیه شریفه «وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا» چیست؟
فرمود: مقصود از روز، قائم آل محمد(عج) است که زمین را پر از قسط و عدل کند. (تفسیر فرات کوفی، صفحه ۲۱۲)
*بشارتی که پیامبر(ص) به امام حسین(ع) داد
-امام حسین(ع) فرمود: رسول خدا(ص) در بشارتی به من فرمود: ای حسین! تو سید پسر و پدر ساداتی و ۹ فرزند از تو، امامان ابرار و امین و معصوماند و نهمین آنان مهدی قائم(عج) است، تو امام پسر امام و پدر ائمه هستی و نه فرزند از پشت تو ائمه ابرار هستند و نهمین آنان، مهدی است که دنیا را در آخر الزمان، پر از عدل و قسط میکند...» (کفایة الاثر، صفحه ۱۶۷)
*لقبی که امام حسین(ع) به ولیعصر(عج) داد
عیسی الخشاب میگوید: از محضر امام حسین(ع) سؤال کردند: آیا شما صاحب این امر هستید؟
فرمود: «نه من نیستم، بلکه صاحب این امر کسی است که از میان مردم کنارهگیری میکند و خون پدرش بر زمین میماند و کنیه او کنیه عمویش خواهد بود. آنگاه شمشیر بر میدارد و هشت ماه تمام شمشیر بر زمین نمیگذارد». (کمالالدین، جلد ۱، صفحه ۳۱۸)
*امام زمان(عج) جدش حسین(ع) را چگونه توصیف میکند
-حضرت مهدی(عج)، امام حسین(ع) را اینگونه توصیف فرموده است: تو ای حسین! برای رسول خدا(ص) فرزند و برای قرآن، سند و برای امت، بازویی بودی، در طاعت خدا تلاشگر و نسبت به عهد و پیمان، حافظ و مراقب بودی، از راه فاسقان سر بر میتافتی، آه میکشیدی؛ آه آدمی که به رنج و زحمت افتاده است. رکوع و سجود تو طولانی بود، زاهد و پارسای دنیا بودی؛ زهد و اعراض کسی که از دنیا رخت بر کشیده است و با دیده وحشت زده به آن نگاه میکردی». (بحارالانوار، جلد ۱۰۱، صفحه ۲۳۹، حکمت ۳۸)