وضعیت زنان‏ در تلمود

         وضعیت زنان‏
 

                              
حقوق تلمودى، به شیوه‏هاى مختلف، زنان را از چندین حوزه مهم زندگى استثنا مى‏کند. براى مثال، آنها را از آن دسته احکام شرعى که انجام دادن آنها بر زمان خاصى از روز یا سال مبتنى است، معاف دانسته است. این احکام بسیارى از آیین‏هاى معروف زندگى یهودى را دربرمى‏گیرند: پوشیدن صیصیت(1) (تن‏پوش لبه‏دار چهارگوشه)، بستن تِفیلین(2) (تعویذها)، قرائت دعاى شِمَعْ ییسرائل(3)، دمیدن در شوفار(4)، برپا داشتن سوکا(5)، و زیارت. زنان مجاز نیستند که مینیان (حد نصاب) را براى برگزارى نماز جماعت تشکیل دهند و نیز به‏کارگیرى زنان براى کارهاى پر تحرّک در جامعه مجاز نیست. به لحاظ اجتماعى، زنان براى شغل‏هاى اجرایى و قضایى صلاحیت ندارند و از همه مهم‏تر، از میصواى(6) مهمِ تحصیل تورات معاف هستند؛ مسئله‏اى که ناگزیر، آنها را از ایفاى نقش در زندگى فرهنگى و معنوى یهودى باز مى‏دارد.

تلمود درآئین یهود

خاخامهای یهودی طی سالهای متمادی شرحها و تفسیرهای خود سرانه و گوناگونی برتورات نوشته اند که همه آنها را خاخام « یوخاس » درسال1500 م جمع آوری نموده و به اضافه چند کتاب دیگر که در سالهای 230 و 500 م نوشته شده بودند, به نام « تلمود » یعنی تعلیم دیانت وآداب یهود, جمع آوری کرد.                                                 

1ـ روز دوازده ساعت است : درسه ساعت اول آن خداوند شریعت را مطالعه می کند . در سه ساعت دوم احکام صادر می کند .
در سه ساعت سوم هم جهان را روزی می دهد . در سه ساعت آخر هم با حوت دریا که پادشاه ماهیها است به بازی می پردازد.
هنگامی که خداوند امر کرد « هیکل » را خراب کنند خطا کرده بود، به خطای خویش اعتراف کرده و به گریه در آمد وگفت : وای بر من که امر کردم خانه ام را خراب کنند و هیکل را بسوزانند و فرزندان مرا تاراج نمایند .
خداوند ، از این که یهود را به چنین حالی گذاشته سخت پشیمان است و هر روز لطمه به صورت خود می زند و زار زار گریه می کند ، گاهی از چشمانش دو قطره اشک به دریا می چکد و آن چنان صدا می کند که تمام اهل جهان صدای گریه او را می شنوند و آبهای دریا به تلاطم و زمین به لرزه در می آید .

احکام عجیب تلمود

بسم الله الرحمن الرحیم 

تعالیم و اعتقادات تلمودی‏

تلمود به عنوان یکی از منابع مهم،تفسیری از تعالیم،عقاید،آداب و احکام یهودیت است که‏ همواره مرجع یهودیان در تمام اعصار بوده و هست.این کتاب از دو بخش میشناه(متن اصلی)وگمارا(شرح متن اصلی)تشکیل شده است.میشناه بین سالهای 190 تا 200 پس از میلاد،یعنی‏ حدود یک قرن پس از ویران شدن هیکل توسط تیتوس رومی بوسیله یهودا هاناسی جمع آوری‏شد.گمارا نیز دو نوع است گمارای اورشلیم که در سال 400 و گمارای بابل که در سال  500جمع آوری و تدوین شد.(1)

صرفنظر از مباحثی که مربوط به شکل تلمود می‏شود و اتفاقا اطلاع از آن هم ضروری است،در این مقال می‏خواهیم به محتوای تلمود به عنوان منبعی که عامل بسیاری از کینه‏توزی‏ها ونفرت‏ها شده،نظری هر چند مختصر بیافکنیم تا شاید ریشه مهم و اساسی یهود ستیزی در بعداعتقادی آن را دریابیم.

تلمود در آئین یهود(قسمت اول)

خاخامهای یهودی طی سالهای متمادی شرحها و تفسیرهای خود سرانه و گوناگونی برتورات نوشته اند که همه آنها را خاخام « یوخاس » درسال1500 م جمع آوری نموده و به اضافه چند کتاب دیگر که در سالهای 230 و 500 م نوشته شده بودند, به نام « تلمود » یعنی تعلیم دیانت وآداب یهود, جمع آوری کرد.                                                                   
1ـ روز دوازده ساعت است : درسه ساعت اول آن خداوند شریعت را مطالعه می کند . در سه ساعت دوم احکام صادر می کند .