آشنایی با شخصیتهای یهودی(۳)

پرز ، شیمون :                                                                       
سیاستمدار اسرائیلی ، متولد سال 1923 ( در شهر \" ویشنوا \" ) در لهستان ، اسم حقیقی وی \" شیمون پرزکی \" است . در سال 1934 همرا ه خانواده اش به فلسطین مهاجرت کرد و در مدرسه کشاورزی \" بت شیمین \" شروع به تحصیل نمود . به کیبوتس \" آلوموت \" پیوست . از ابتدای جوانی در فعالیت های اجتماعی فعال بود . در خلال سال های 1941 تا 1944 دبیر کل جنبش \" جوانان سازنده \" ( هانوار حاووید ) بود . در سال 1947 به سازمان \" هاگا نا \" پیوست و فعالیت های خویش را در زمینه خرید اسلحه متمرکز کرد . پس از جنگ 1948 ( اعراب و اسرائیل ) به ریاست نیروی دریایی ارتش اسرائیل منصوب شد . در خلال سال های 1950 تا 1952 ریاست هیات اعزامی وزارت دفاع به آمریکا را که ماموریت آن توسعه روابط نظامی با آن کشور بود ، به عهده داشت . در خلال سال های 1953 تا 1959 مدیر کل وزارت دفاع بود و در آن زمان مسئول بسیاری از طرح ها مانند توسعه هوایی ، گسترش روابط استوار و مطمئنی با موشه شارت و گلدا مایر ایجاد کند . در سال 1959 وارد فعالیت های سیاسی شد و از سوی حزب کارگر به عنوان نماینده مجلس انتخاب شد که تاکنون نیز ادامه دارد . در خلال سالهای 1960 تا 1965 معاون وزیر دفاع – یعنی بن گوریون – بود و از نزدیکان وی به شمار می رفت . چنانچه از درگیری وی با لوی اشکول حمایت و پشتیبانی نمود ( علیرغم این که در آن زمان معاون اشکول بود ) . در سال 1965 از مقام خود استعفاء کرد و در تاسیس حزب رافی مشارکت کرد و معاون دبیر کل حزب شد .

در سال 1969 در دولت گلدا مایر به عنوان وزیر مشاور شرکت کرد و در خلال سال های 1970 تا 1974 وزیر حمل و نقل و ارتباطات بود ، سپس در سال 1974 وزیر اطلاعات شد . پس از استعفای گلدا مایر در سال 1974 ، به منظور تشکیل دولت با اسحاق رابین به رقابت برخاست که شکست خورد و سپس به عنوان وزیر دفاع منصوب شد ( 1974 – 1977 ) . وی در زمان مسئولیت یاد شده ، امر باز سازی ارتش را پس از جنگ 1973 به عهده داشت . وی همچنین مسئول امضای پیمان سازش و حل اختلاف با جنبش دست راستی افراطی \" گوش ایمونیم \" بود که منجر به هموار شدن راه اسکان یهودیان در قلب کرانه باختری رود اردن شد . پس از استعفای رابین از نخست وزیری در سال 1977 ، حزب کارگر وی را نامزد جانشینی نخست وزیر کرد ، ولی به دلیل شکست حزب در انتخابات به این مقام دست نیافت ، جز اینکه وی رهبر مخالفین ( حزب رقیب یعنی لیکود ) شد . بنابراین وی در خلال سال های 1984 تا 1986 مسئولیت نخست وزیری را به عهده داشت و در آن مدت نیروهای اسرائیلی از اغلب مناطق اشغالی ( جنوب ) لبنان ( در تهاجم سال 1982 ) عقب نشینی کردند . از جمله دست آورده های وی بهبود وضع اقتصادی و کنترل تورم بود که در دوران ( حکومت ) حزب لیکود به 400 درصد رسیده بود . در سال 1986 معاون نخست وزیر و وزیر خارجه شد ( تا سال 1988 )، و گفته می شود در سال 1987 در راه صلح ( خاورمیانه ) به توافقی غیر رسمی با ملک حسین دست یافت ، ولی اسحاق شامیر نخست وزیر ( جناح لیکود ) این توافق را نپذیرفت . پرز در خلال سال های 1988 تا 1990 در دولت اسحاق شامیر وزیر دارایی بود . در سال 1990 به همراه حزب خویش از ائتلاف سیاسی موجود کناره گرفت و مجدداً رهبر مخالفین شد ولی در کسب رهبری حزب در برابر رقیب خود \" اسحاق رابین \" شکست خورد و لذا در حکومت تشکیل شده وی در سال 1992 معاون نخست وزیر و وزیر خارجه شد ( تا تاریخ نوامبر 1995 ) .
پرز از شاخص ترین سیاستمداران اسرائیلی می باشد که خواستار سازش با اعراب ( در راه تحقق صلح خاورمیانه ) است . وی در این راه با بسیاری از رهبران عرب به شکل آشکار و پنهان ملاقات کرده است . از جمله ، بارها با ملک حسین مخفیانه دیدار کرده و با ملک حسن دوم پادشاه مغرب نیز در سال 1986 در \" ایگران \" ملاقات نموده است . پرز طراح طرح \" مارشال خاورمیانه \" و از بارزترین حامیان طرح \" بازار مشترک خاورمیانه \" است . پرز کتابهایی را تالیف کرده که آخرین آن ( تا قبل از فوریه 1995 ) کتاب \" خاورمیانه جدید \" می باشد . شیمون پرز پس از ترور و فوت اسحاق رابین – نخست وزیر وقت از جناح کارگر – بوسیله یک جوان یهودی راست افراطی ، از نوامبر 1995 تا ژوئن 1996 به عنوان جانشین رابین ، مسئولیت نخست وزیری و وزارت دفاع اسرائیل را به عهده گرفت . نشان عالی \" لژیون دونور \" را در سال 1957 از دولت فرانسه دریافت کرد . و نیز برنده جایزه صلح نوبل سال 1994 ( به خاطر انعقاد قرارداد صلح خاورمیانه ) است . آثار وی عبارتند از : مرحله بعد ، قلاب سنگ داود : تسلیح اسرائیل ، فردا اکنون است ، با این افراد : هفت بنیانگذار دولت اسرائیل ، خاطرات حمله انتبه ، خاطرات روزانه ، خاورمیانه جدید ، جنگ برای صلح ( خاطرات ) . 

پات ، گیدئون :
یکی از سیاستمداران حزب لیکود ، متولد سال 1933 در قدس ، متاهل و دارای سه فرزند ، کارشناس اقتصادی و دارای مقالاتی در امور تخصصی اقتصاد می باشد . وی ریاست هیات نمایندگی اسرائیل در مذاکرات با آمریکا پیرامون منطقه آزاد تجاری را به عهده داشت . منصب های وزارتی گوناگونی را به عهده داشته است ، از جمله : وزیر مسکن و محیط زیست در دولت مناخیم بگین 1977-1983 ، وزیر صنایع و بازرگانی در دولت اسحاق شامیر 1983-1984 ، وزیر علوم و توسعه در دولت اسحاق شامیر 1986-1988 ، وزیر جهانگردی در دولت شامیر 1988 – 1992 ، نماینده کنست از سال 1969 به بعد ، رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس سیزدهم از ژوئیه 1992 به بعد .

وروش ] خاخام [ مناخیم :
متولد دوم آوریل 1916 در قدس ، با خانم \" پراخاپاکتشیر \" ازدواج کرد و دارای پنج فرزند است . در مدارس دینی تحصیل کرد ، و به مقام خاخامی رسید . در ژوئن سال 1992 از سوی حزب \" یهدوت هاتوراه \" به نمایندگی مجلس انتخاب شد .


پیرتس ، امیر :
متولد سال 1952 در مغرب ( مراکش ) و در سال 1956 به فلسطین اشغالی مهاجرت کرد. در سال 1988 از سوی حزب کارگر به نمایندگی مجلس انتخاب شد . وی از جانب حزب کارگر مسئول ( بررسی راه های ) پر کردن شکاف و اختلاف طبقاتی جامعه اسرائیل می باشد . نماینده ی یهودیان شرقی و خواستار توسعه شهر ها است . وی مخالف کنار گذاشتن انجام اصلاحات در سازمان ها و نهادهای دولتی می باشد . رئیس کمیسیون کار و رفاه اجتماعی مجلس از ژوئیه 1992 به بعد ، در انتخابات هیستادروث ، به فهرست \" حییم رامون \" که با حزب کارگر به مقابله برخاست – پیوست ، و پیروز شد .